ulice.jaroslaw.pl
Tadeusza
 ul. Kościuszki 

Metryka

Jarosław, ul. Tadeusza Kościuszki, 2011

Nazwa według obowiązującej uchwały:

Tadeusza Kościuszki

Nazwa TERYT*Krajowy Rejestr Urzędowy Podziału Terytorialnego Kraju
CechaNazwa 1Nazwa 2Id. ULIC
ulicaKościuszkiTadeusza9582

Dzielnica: VI

Historia nazwy:

  1. Tadeusza Kościuszki (?)
    dokument nadania nazwy: Uchwała z dnia 9 września 1909 r.

  2. Kościuszki - Uchwała z 1923 r.

  3. Tadeusza Kościuszki - Uchwała Nr III/20/88



Lokalizacja

  Początek: N 50° 1′ 10.02″, E 22° 40′ 35.54″  |   Koniec: N 50° 1′ 0.48″, E 22° 39′ 59.54″



Patron

Kościuszko
herbu Roch III (1746-1817) – inżynier wojskowy, fortyfikator, generał lejtnant Wojska Polskiego i brevet generał brygady Armii Kontynentalnej, mąż stanu, uczestnik wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych, Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej w czasie insurekcji kościuszkowskiej. Jako inżynier armii amerykańskiej, od 1776 pracował przy fortyfikowaniu Filadelfii i różnych obozów wojskowych. W uznaniu zasług uchwałą Kongresu awansowany został w 1783 na generała brygady. 24 marca 1794 na rynku krakowskim złożył narodowi uroczystą przysięgę i objął formalnie przywództwo insurekcji. W czasie powstania zreformował armię polską wprowadzając w niej kilka innowacji. Przypisuje mu się autorstwo pomysłu tworzenia jednostek ruchomej milicji chłopskiej – kosynierów i pierwszych oddziałów strzelców celnych, prekursorów snajperów.

(...) Niedługo przebywał wówczas Kościuszko w Sieniawie. Otrzymawszy wiadomość o toczącej się współcześnie na drugiej półkuli walce narodu amerykańskiego o niepodległość postanowił udać się tam wraz ze swym przyjacielem i późniejszym adiutantem, Juliuszem Ursynem Niemcewiczem. Obaj zaprzyjaźnieni z rodziną Czartoryskich mieszkali w czasie swego "sieniawskiego" pobytu w pałacowej, nie istniejącej już obecnie oficynuie, gdzie jeden z pokoi zachował opotem przez długie lata nazwę "pokoju Kościuszki". (...)
(...) Na dworze sieniawskim stał się Kościuszko najbardziej popularną osobistością. Opromieniony nimbem sławy bohatera obu półkul zjednał sobie powszechną cześć i szacunek dla dobroci serca i szlachetności charakteru. (...) Można przypuszczać, że w wędrówkach po okolicy Sieniawy zawadził Kościuszko także i o Jarosław oraz Przeworsk, gdzie przebywała wybranka jego serca Ludwika z Sosnowskich Lubomirska, a zpewnością zaś o Łańcut, będący także własnością Lubomirskich.
  Gottfried, Kazimierz, Kościuszko w jarosławszczyźnie, Rocznik Stowarzyszenia Miłośników Jarosławia, 1966, s. 41-43