|
Profesora Tadeusza
ul. Broniewskiego | |
Metryka
Jarosław, ul. Profesora Tadeusza Broniewskiego, 2011
Nazwa według obowiązującej uchwały:
Profesora Tadeusza Broniewskiego
Dzielnica: I
Historia nazwy:
Lokalizacja
Początek: N 50° 1′ 29.58″, E 22° 41′ 45.05″ |
Koniec: N 50° 1′ 40.89″, E 22° 41′ 59.94″
Patron
(1894-1976) polski architekt, przedstawiciel modernizmu, historyk i krytyk architektury, konserwator zabytków architektury.
W latach 1923-1931 pracownik naukowy Politechniki Lwowskiej. Potem (1931-1944) dyrektor Państwowej Szkoły Budownictwa w Jarosławiu i radny miasta, od 27 lipca 1944 do 10 sierpnia 1944 wiceburmistrz Jarosławia, od 1946 do 1964 pracownik naukowy Politechniki Wrocławskiej.
Doskonały rysownik, także poliglota, badacz XVI-wiecznych tekstów niemieckich. Od 1956 profesor, w latach 1949-1951 i 1958-1960 dziekan Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej.
Napisał m.in. Historię architektury w zarysie (1959) i 5-tomową Architekturę dla wszystkich (1963-1969).
W 1925 r. przeniósł się do Jarosławia, gdzie do 1944 r. był dyrektorem Państwowej Szkoły Budownictwa. Należał do wybitnych osobowości miasta.
Jako działacz społeczno-kulturalny szczególną troską otaczał zabytki. Był też projektantem i kierownikiem budowy Domu Żołnierza oraz budynku Komunalnej Kasy Oszczędności(obecnego budynku przy Placu Mickiewicza).
W okresie okupacji brał czynny udział w tajnym nauczaniu, a także opracował pierwszy polski podręcznik Historii Architektury i nauk form architektonicznych wydany w 1946 r. - ilustrowany własnymi rysunkami autora.
Starzewska, Janina, Biuletyn Informacyjny m. Jarosławia, 1993
Poprzednia patronka
właściwie Hanna Krystyna Szapiro, pseudonim Hanka (1917-1943) polska działaczka komunistyczna pochodzenia żydowskiego, w propagandzie PRL przedstawiana jako pierwsza przewodnicząca Związku Walki Młodych (młodzieżówki PPR, która w rzeczywistości powstała dopiero po jej śmierci).
Opisując jej działalność w konspiracji, pomijano stalinowską ideologię komunistycznego podziemia. Uczyniono z niej jedną z propagandowych ikon komunistycznego ruchu młodzieżowego.
Tadeusz Andrzej Broniewski
