Metryka
Jarosław, ul. Jana Dobrzańskiego, 2011
Nazwa według obowiązującej uchwały:
Jana Dobrzańskiego
Dzielnica: VI
Historia nazwy:
Lokalizacja
Początek: N 50° 1′ 8.90″, E 22° 40′ 30.20″ |
Koniec: N 50° 1′ 11.66″, E 22° 40′ 28.53″
Patron
(1819-1886) polski redaktor i pisarz, dyrektor polskiej sceny teatralnej we Lwowie mieszczącej się w Teatrze Skarbkowskim, członek Wydziału Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół" we Lwowie w 1867.
Uznawany za jednego z twórców nowoczesnego dziennikarstwa polskiego. Miał udział w powstaniu prawie wszystkich periodyków i gazet lwowskich. Nazywano go królem Janem IV. Do jego zasług należy też uwolnienie sceny polskiej we Lwowie od zależności od teatru niemieckiego w 1871, gdy został jej dyrektorem.
Były patron
(1860-1936) jarosławianin, legionista, kapitan piechoty Wojska Polskiego. 1878-1886 podoficer zawodowy w cesarskiej i królewskiej Armii.
Od 1891 urzędnik Rady Powiatowej. Członek Towarzystwa Rzemieślniczego "Gwiazda", Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół" i Towarzystwa Szkoły Ludowej.
Od 1911 tworzył zbrojne drużyny sokole, w 1914 roku przyjął komendę nad całą 140-osobową drużyną sokolą. Dowodził swoją kompanią w bitwach w okolicy Stanisławowa, 28 X dostał się do niewoli rosyjskiej (do 1917).
Trzykrotnie odznaczany Krzyżem Walecznych i mianowany Kawalerem Krzyża Niepodległości. Członek honorowy Związku Byłych Ochotników Armii Polskiej, prezes Związku Legionistów Polskich.
Radny powiatowy w latach 1918-1920, 1924-1927 i 1932-1936.
Przed wojną był Serafin Dobrzański postacią znaną na gruncie jarosławskim. Był mężczyzną wysokiego wzrostu, okazałej prosto trzymającej się postaci, twarzy owalnej, czerstwej, tryskającej zdrowiem, wąsae a la Wilhelm II w górę sterczącym, głos posiadał doniosły o tonie rozkazującym - był więc typem na wskroś wojskowym, przebranym
tylko w szaty cywilne. W życie towarzyskie wnosił wiele rodzimego humoru i wesołości, zawsze sam roześmiany, jowialny i sypiący do okoła pełnymi sarkazmu dowcipami. Większość swojego długiego życia przeżył i przepędził w tutejszym mieście, tu się urodził, tu stawiał pierwsze kroki, tu odbywał swoje studia, tu po odbyciu służby wojskowej
w armii austriackiej został urzędnikiem Rady Powiatowej na stanowisku drogomistrza powiatowego pozostał aż do czasu wielkiej wojny. (...)
Drużynę jarosławską, liczącą 140 żołnierzy, częściowo tylko umundurowaną i uzbrojoną, wyprowadził Komendant Dobrzański w dniu 13 września 1914 r. z Jarosławia i podążył z nią do Krakowa; tam drużyna jarosławska, po ukończeniu wyszkolenia, weszła jako 15 kompania czwartego batalionu w skład Żelaznej Brygady i w składzie tej Brygady wzięła zaszczytny udział w dalszej tej Brygady bojach i losach...
Wondaś, Andrzej,
Serafin Dobrzański (zamiast nekrologu krótki życiorys), Gazeta Jarosławska, nr 50, 1936
Jan Dobrzański
