Metryka
Jarosław, ul. Konfederacka, 2011
Nazwa według obowiązującej uchwały:
Konfederacka
Dzielnica: VI
Historia nazwy:
Lokalizacja
Początek: N 50° 1′ 3.96″, E 22° 40′ 5.29″ |
Koniec: N 50° 1′ 21.24″, E 22° 39′ 56.73″
Nazwa
- dawniej,
(łac. confoederatio, związek) związek zbrojny zawiązywany przez duchownych, szlachtę i miasta w celu realizacji własnych celów lub w zastępstwie władzy państwowej, tworzony w Polsce i na Litwie w wiekach XIII-XIX. Jej genezy należy szukać w średniowiecznym prawie oporu (łac. ius resistendi) przeciwko władcy.
Charakterystyczną cechą konfederacji była przynależność imienna; spis jej członków sporządzano w akcie jej zawiązania. Jako że zawiązanie następowało dla realizacji z góry określonego celu, konfederacja miała charakter czasowy.
W r. 1768 konfederaci barscy rozmieścili się w dobrach P.P. Benedyktynek w Kidałowicach i Morawsku i ściągali z całej okolicy kontrybucję. Przyszła za nimi Moskwa, dobra klasztorne ucierpiały ponownie. Nałożyli też kontrybucję na kolegium św. Jana i na inne dobra jarosławskie. Moskale zajęli Przemyśl i pałac biskupi, aby biskupa Józefa Kierskiego odwieść od związku z konfederatami. Kierski wyjechał za granicę do Niemiec, Włoch, Francji i Belgii (1768-1771). Zaledwo wrócił, zatrzymali go konfederaci w styczniu 1772 r. w Brzozowie i zniewolili do podpisania "akcesu do konfederacji i wypłacenia 2 tys. czerwonych złotych". Walki konfederatów barskich ze zwolennikami króla, wspieranymi przez Moskwę, trwały aż do roku 1772. Konfederaci mieli w okolicy Jarosławia kilka obozów, największy z nich stał pod Krakowcem. Ludność była tak znękana ciągłą wojną, że wkraczające w r. 1772 wojska austryjackie, przed którymi ustąpili Moskale a konfederaci złożyli broń, zostały w Jarosławiu powitane z ulgą.
Ks. Jakób Makara, Dzieje parafji jarosławskiej, Odbitka z czasopisma Jarosławskie Wiadomości Parafjalne, Jarosław 1936, s. 587