|
księdza Jakuba
ul. Makary | |
Metryka
Jarosław, ul. księdza Jakuba Makary, 2011
Nazwa według obowiązującej uchwały:
księdza Jakuba Makary
Dzielnica: V
Historia nazwy:
Lokalizacja
Początek: N 50° 0′ 55.34″, E 22° 40′ 22.07″ |
Koniec: N 50° 1′ 1.43″, E 22° 40′ 20.83″
Patron
(1891-1965) - ksiądz katolicki, katecheta, historyk, regionalista.
Święcenia kapłańskie otrzymał w 1917. Pracował jako wikariusz w Rudniku nad Sanem, Samborze, Łańcucie i Rzeszowie. W Jarosławiu był prefektem I Gimnazjum (1926-1928) i Gimnazjum Żeńskiego (1927-1928) oraz katechetą w szkole powszechnej (1928-1956). Od 1939 do pocz. maja 1940 administrował parafią jarosławską, a do sierpnia 1944 był tymczasowym dziekanem.
Ppublikował artykuły w katolickich czasopismach, sam też redagował tygodnik "Jarosławskie Wiadomości Kościelne".
Początkowo pisał o katolickiej nauce społecznej, liturgice, duszpasterstwie i historii biblijnej. Później zawęził swoje zainteresowania do historii dot. parafii jarosławskiej. Jego największą zasługą jest zabezpieczenie i uporządkowanie archiwum jarosławskiej Kolegiaty.
Zebrany materiał źródłowy posłużył ks. Jakubowi Makarze do napisania podzielonej na siedem części monografii jarosławskiej parafii.
Poprzednia nazwa
potoczne, później oficjalne określenie młodocianych żołnierzy.
Nazywano tak w okresie wojen napoleońskich dzieci, najczęściej sieroty po towarzyszach broni, przygarnięte przez oddziały wojskowe. Dzieci, najczęściej chłopcy, pełnili zwykle funkcje chłopców na posyłki, doboszów lub łączników. Niekiedy zdarzało się im przystępować do walki z bronią w ręku.
W okresie II RP niektóre pułki adoptowały sieroty, zapewniając im wikt, mieszkanie, i często finansując kształcenie. W okresie II WŚ jednostki polskie powstałe w ZSRR przygarniały często nieletnich rodaków, pozbawionych w zawierusze wojennej opieki. Synami pułków nazywano też dzieci przygarnięte przez oddziały partyzanckie, m.in. ocalałe po pacyfikacjach wsi.
Synowie pułku