Metryka
Jarosław, ul. Węgierska, 2011
Nazwa według obowiązującej uchwały:
Węgierska
Historia nazwy:
Lokalizacja
Początek: N 50° 1′ 2.36″, E 22° 40′ 54.00″ |
Koniec: N 50° 1′ 5.58″, E 22° 40′ 51.82″
Nazwa
|
w latach 1370-1382 był królem Polski.
Po śmierci Kazimierza W. przyłączył Ludwik węgierski ponownie Ruś Czerwoną (1378 r.) do Węgier. Po Władysławie Opolczyku rządzili tu z ramienia Węgier starostowie. I nasz Jarosław należał do korony węgierskiej. Ale stan ten trwał niecałe 10 lat. Kiedy bowiem Jagiełło zajęty był chrztem Litwy, to Jadwiga ruszyła w pierwszych miesiącach r. 1387 na Ruś, jako właściwa dziedziczka tego kraju, i prawie bez boju przyłączyła go do korony polskiej.

Makara, Jakób,
Dzieje parafji jarosławskiej, Odbitka z czasopisma Jarosławskie Wiadomości Parafjalne, Jarosław 1936, s.11
Jarosław na przełomie XVII i XVIII wieku dzięki właścicielkom: królowej Marysieńce Sobieskiej i kasztelanowej krakowskiej Elżbiecie z Lubomirskich Sieniawskiej był w centrum uwagi Węgier. Po upadku powstania węgierskiego ok. 3 tys. powstańców schroniło się w Polsce. Franciszek II Rakoczy wraz z grupą zaufanych towarzyszy przybył do Jarosławia i przebywał w klasztorze Panien Benedyktynek. Przez jakiś czas mieszkała tu również jego żona.
Franciszek II Rakoczy (węg. II. Rákóczi Ferenc) (1676-1735) - największy węgierski magnat pocz. XVIII w., w latach 1703-1711 przywódca wielkiego powstania antyhabsburskiego na Węgrzech, od 1704 do 1711 książę Siedmiogrodu. W latach 1701-1703 był współwłaścicielem Jarosławia.