Metryka
Jarosław, ul. Zduńska, 2011
Nazwa według obowiązującej uchwały:
Zduńska
Historia nazwy:
Lokalizacja
Początek: N 50° 1′ 19.98″, E 22° 42′ 4.28″ |
Koniec: N 50° 1′ 24.01″, E 22° 41′ 55.59″
Nazwa
- dział rzemiosła zajmujący się budową i naprawą pieców. Rzemieślnik uprawiający to rzemiosło to zdun. W średniowieczu zduństwo nie było odrębnym zawodem. Przygotowywaniem kafli i stawianiem pieców zajmowali się garncarze. Budowanie kominków należało do obowiązków budowniczych domów.
W XVIII w. pojawiły się manufaktury, później też fabryki. Stopniowo ich produkcja ulegała specjalizacji. Te zajmujące się wyrobem kafli robiły to znacznie sprawniej niż tradycyjny rzemieślnik. Produkcja rzemieślnicza przestała się opłacać. W tej sytuacji, rzemieślnik mógł już tylko zajmować się zlepianiem gotowych kafli tak aby aby powstał piec zgodny z zamówieniem.
W ten sposób w połowie XIX w. nastąpiło rozdzielenie zawodu, garncarz (lub fabrykant) produkował kafle zaś zdun je już tylko składał.
Jarosławski cech garncarski musiał być znaczny w XVI wieku, skoro posiadał własną gospodę, a w niej skrzynię cechową i atrybuty stanowiące skarbiec cechu. Wyroby tutejsze znane były i poszukiwane, podkreślano ich "czystość, gładkość i równość" oraz jakość polewy. (...)
Prawdopodobnie już w XIV wieku garncarze jarosławscy zaczęli wyrabiać kafle. Trudniących się tym fachem spotykamy w dawnych aktach jarosławskich w XVI wieku jako "kaflarzy", -"lati figuli", lub "figula". (...)

Olszewska, Janina,
Jarosławski ośrodek kaflarski, Rocznik Stowarzyszenia Miłośników Jarosławia 1963, s.50-60