Metryka
Jarosław, ul. Bolesława Chrobrego, 2011
Nazwa według obowiązującej uchwały:
Bolesława Chrobrego
Dzielnica: IV
Historia nazwy:
Lokalizacja
Początek: N 50° 0′ 42.47″, E 22° 39′ 45.68″ |
Koniec: N 50° 0′ 10.50″, E 22° 40′ 9.94″
Patron
(967-1025) władca Polski z dynastii Piastów, pierwszy koronowany król Polski (1025), w latach 1003-1004 także książę Czech jako Bolesław IV, książę Polski od 992.
Syn Mieszka I, księcia Polski i Dobrawy, czeskiej księżniczki. Objął rządy w 992.
Popierał akcje misyjne biskupa praskiego Wojciecha Sławnikowica, którego męczeńską śmierć (997) i jego rychłą kanonizację wykorzystał do celów politycznych,
doprowadzając na tzw. zjeździe gnieźnieńskim do utworzenia polskiej metropolii kościelnej w Gnieźnie oraz biskupstw w Krakowie, Wrocławiu i Kołobrzegu.
Przydomek Chrobry został mu nadany za czasów panowania jego syna, Mieszka II, i oznacza człowieka mężnego, dzielnego i odważnego.
Poprzedni patron
(1889-1936) żołnierz Legionów Polskich, członek Polskiej Organizacji Wojskowej, kawalerzysta, generał dywizji Wojska Polskiego, uczestnik I wojny światowej i walk o niepodległość Polski w wojnie z bolszewikami.
W listopadzie 1924 był jednym z oficerów, którzy podali się do dymisji w ramach tzw. strajku generałów. Podczas zamachu majowego dowodził wojskami zbuntowanymi. Od września 1926 generał do prac przy Generalnym Inspektorze Sił Zbrojnych. Od 1930 prezes Zarządu Głównego Ligi Morskiej i Kolonialnej.
Od 10 listopada 1930 generał dywizji ze starszeństwem z 1 stycznia 1931 i 2. lokatą w korpusie generałów. 15 grudnia 1930 inspektor armii. Zginął śmiercią tragiczną 16 lipca 1936 w katastrofie lotniczej.
Bolesław I Chrobry (Wielki)
