Metryka
Jarosław, ul. Jezuicka, 2011
Nazwa według obowiązującej uchwały:
Jezuicka
Dzielnica: I
Historia nazwy:
Lokalizacja
Początek: N 50° 1′ 11.45″, E 22° 40′ 56.39″ |
Koniec: N 50° 1′ 12.07″, E 22° 41′ 0.65″
Nazwa
- jarosławskie kolegium było pierwszym tego typu założeniem na terenie Rusi. Kierowane przez światłych pedagogów zakonnych, z bogatym księgozbiorem bibliotecznym, stało się na początku XVII w. głównym centrum oświatowym wschodniej Rzeczypospolitej.
Budowa rozpoczęła się w 1580 roku, pracami kierował Józef Briccius. Obecnie z dawnych zabudowań pozostało jedno skrzydło mieszczące plebanię. Kościół z kolegium i sąsiadującymi budynkami wzniesione na terenie wzgórza i otoczone murem stanowiły razem zwartą całość i jeden z ważniejszych elementów obronnych miasta.
Posiadali oni [jezuici] w Jarosławiu dwie siedziby: pierwsza z nich, wcześniejsza w północno-wschodniej części miasta położona - to kościół św. Jana (dzisiejszy parafjalny) z obszernym gmachem kolegjum; druga, późniejsza, za miastem już wówczas się znajdująca, to wspaniała barokowa świątynia P. Marji z równie ogromnym budynkiem klasztornym (dziś kościół i klasztor OO. Dominikanów). (...)
Jezuici przybyli na stałe do Jarosławia w drugiej połowie szesnastowiecza, kiedy do diecezji przemyskiej zaczęła się przedostawać z innych ziem polskich reformacja. (...) Kiedy pobożna kasztelanowa zwierzyła mu się ze swym planem, Skarga, który niebawem sam wstąpił w szeregi jezuickie, pochwalił zamiar i opowiadając Zofji ze Sprowy o Jezuitach, ich gorliwości i skutecznem zmaganiu się z herezją w krajach zachodniej Europy, a wreszcie o poczynionych już fundacjach dla tegoż zakonu na ziemiach polskich - tak dalece potrafił przekonać bogobojną wdowę, że postanowiła, długo nie zwlekając, wybudować w Jarosławiu dla Jezuitów kościół z klasztorem i nadać im odpowiednie uposażenie.
Gottfried, Kazimierz,
Jezuici w Jarosławiu, Jarosław 1933