Metryka
Jarosław, ul. Pawłosiowska, 2011
Nazwa według obowiązującej uchwały:
Pawłosiowska
Dzielnica: VI
Historia nazwy:
Lokalizacja
Początek: N 50° 0′ 45.95″, E 22° 39′ 48.68″ |
Koniec: N 50° 0′ 24.98″, E 22° 39′ 28.56″
Nazwa
- miejscowość założona w XV w. wymieniana jako
Pawlowosolo, Pawlowosyolo, Pawlowo Syolo - w 1444 r. sołectwo w części wsi z pałacem dzierżył Jan Łysakowski z Łysakowa w województwie sandomierskim. Własność m.in. Odrowążów, jarosławskich jezuitów aż do kasaty zakonu w 1773, potem rządu austriackiego i wystawiona na licytację. W XVIII w. na murach starszego założenia powstaje tu klasycystyczny dwór murowany Wilhelma Siemieńskiego, herbu Dąbrowa, właściciel Biecza, Ropy i Magierowa, który nabył te dobra w 1777. W 1794 wieś wymieniana pod nazwą Pawłosiów.
W sporze o dziesięciny między kapitułą przemyską a proboszczem jarosławskim w 1448 r. występuje jako świadek wójt wsi, Andrzej, co świadczy, iż miejscowość ta w tych latach była już dobrze zorganizowaną jednostką. Zofia ze Sprowy Kostkowa, właścicielka Jarosławia, ofiarowała na wyposażenie fundowanego przez siebie kolegium jezuickiego zapisem do akt uczynionym w Przemyślu w grudniu 1571 r. wieś Pawłosiów, a raczej Pawłowe-Sioło, bo takie miano nosiła wówczas ta miejscowość, ze stawami, prawem wyrębu lasu i rozległymi polami nad stawami. Po kasacie zakonu jezuickiego w 1773 r. wieś przechodzi drogą kupna w ręce rodziny Siemieńskich.
Rocznik Stowarzyszenia Miłośników Jarosławia, 1967-68, s.71