ulice.jaroslaw.pl
Wiesława
 ul. Kielara 

Metryka

Jarosław, ul. Wiesława Kielara, 2011

Nazwa według obowiązującej uchwały:

Wiesława Kielara

Nazwa TERYT*Krajowy Rejestr Urzędowy Podziału Terytorialnego Kraju
CechaNazwa 1Nazwa 2Id. ULIC
ulicaKielaraWiesława29377

Dzielnica: I

Historia nazwy:

  1. Mikołaja Kopernika - dokument nadania nazwy: brak danych

    Uwaga: W roku 1972 jednemu z osiedli mieszkaniowych nadano
    nazwę Imienia Mikołaja Kopernika

  2. Leopolda Staffa
    (1972 r. - prawdopodobnie tylko w projekcie)

  3. Mariana Buczka
    dokument nadania nazwy: Uchwała Nr VI/34/85
    kolejne: Uchwała Nr III/20/88

    Uwaga: Przed rokiem 1981 nazwę Mariana Buczka nosiły ulice
    Hetmana Jana Tarnowskiego i Zamkowa

  4. Wiesława Kielara
    dokument nadania nazwy: Uchwała Nr 236/XXVIII/92



Lokalizacja

  Początek: N 50° 1′ 33.69″, E 22° 42′ 4.84″  |   Koniec: N 50° 1′ 38.93″, E 22° 41′ 51.32″



Patron

Wiesław Kielar
(1919-1990) - pisarz i operator filmowy, był jednym z pierwszych polskich więźniów (numer obozowy 290) obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Sławę przyniosły wspomnienia pt. "Anus Mundi" (1966), z bezkompromisową szczerością i bezwzględnością opisujące realia obozowe, złożoność życia i ludzkich postaw w nieludzkiej rzeczywistości. "Anus Mundi" (łac. Odbyt Świata) to określenie obozu zagłady użyte w 1942 r. przez Hauptsturmführera Heinza Thilo, lekarza SS. Później ukazały się wspomnienia Kielara z czasów przedwojennych "I nasze młode lata". Jest to jedna z najciekawszych relacji z codziennego życia w Jarosławiu lat 30.
Kielar miał niepełne 21 lat, kiedy 14 czerwca 1940 r. przybył z więzienia tarnowskiego pierwszym transportem więźniów politycznych do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Nazwisko zamienił na numer 290. Tutaj spędził prawie 4-letni okres niewoli. Był świadkiem nieludzkiej, okropnej zbrodni, zdany na miskę zupy z brukwi i humory esesmanów - panów życia i śmierci bezbronnych więźniów. W Oświęcimiu pełnił różne funkcje: był między innymi pielęgniarzem w szpitalu, truposzem, pisarzem w drużynie roboczej, instalatorem, stolarzem, kierownikiem drużyny roboczej, a nawet blokowym, osiągając w ten sposób szczyt w hierarchii obozowej. Te przeżycia opisał w książce, która zrobiła światową karierę pt. "Anus Mundi" czyli "Odbytnica świata". Jej pierwsze wydanie ukazało się w 1980 r. Tłumaczono ją na 18 języków. Stanowi ona historyczny dokument, który przypomina i oskarża. Po wyzwoleniu rok spędził w okolicach Lurenburga w obozie amerykańskim. Do Polski powrócił w 1946 r. Po zdaniu matury ukończył Szkołę Filmową w Łodzi. Pracował przy realizacji takich filmów jak: "Uczta Baltazara", "Baza ludzi umarłych", "Koniec naszego świata", "Zimowy zmierzch". Był również operatorem filmowym w Ośrodku Telewizji Polskiej w Krakowie.
  Czechowicz, Jerzy, Z cuklu "Ulica pod patronatem" Wiesław Kielar, Biuletyn Informacyjny Rady i Zarządu Miasta Jarosławia, 1994



Poprzedni patron

Marian Buczek
(1896-1939) - polski działacz socjalistyczny i komunistyczny. Członek kolejno Polskiej Partii Socjalistycznej, PPS-Opozycji i Komunistycznej Partii Polski. W latach 1915–1917 w Legionach Polskich gdzie dosłużył się stopnia podporucznika. W XX-leciu międzywojennym kilkakrotnie skazany na wieloletni pobyt w więzieniu za antypaństwową działalność komunistyczną i przynależność do sekcji wojskowej Komunistycznej Partii Polski. Ogółem przesiedział w aresztach i więzieniach II Rzeczypospolitej 16 lat; był więźniem politycznym o najdłuższym stażu więziennym w II RP. W okresie Polski Ludowej Buczek był symbolem eksponowanym przez władze. Jego imię nadano ulicom w wielu miastach.